Klasik davlumbazlara göre yüksek verimli olarak tarif edilen çift cidarlı davlumbazların en önemli özelliği kendi üzerinden taze hava vermesidir. Klasik davlumbazlar sadece emiş yaparken, çift cidarlı davlumbazlar hem emiş hem de taze hava üflemesi yaparlar. Bu yüzden klasik davlumbazlara göre şartlandırılmış ortam havasını daha az miktarda kullanarak enerji tasarrufu sağlarlar.
Davlumbaz üzerinden verilen taze hava düşük hızlarla (ortalama 0,25 m/s) üflendiği için mahale karışmadan davlumbaz tarafından geri emilmektedir. Bundan dolayı taze hava şartlandırılmadan kullanılabilir. Ancak taze hava, mahal havasından en fazla 10 0C daha soğuk olabilir. Daha düşük sıcaklıklar için taze havanın davlumbaza verilmeden önce ısıtılması önerilmektedir.
Isıtma işlemi davlumbazdan atılan egzoz havası kullanılarak ıs geri kazanım cihazı (IGK) ile yapılabilir.
Bu tarz uygulamalarda IGK cihazı davlumbazın egzoz ve taze hava hattına bağlanarak egzoz hattından atılan sıcak havayla davlumbaza verilecek dış ortam havası ısıtılmaktadır. Böylelikle enerji tasarrufu daha da artacak ve çevreci bir sistem ortaya çıkacaktır. Yaz aylarında ise bypass damperi kullanımı ile ısı değiştirici pasif duruma getirilebilir.
Taze hava davlumbaz üzerinden farklı şekillerde verilebilmektedir. En sık görülen çeşitler:
- Hava perdesi,
- Ön yüzden üfleme,
- Kısa devre (davlumbaz içine üfleme),
- Tezgah arkasına üfleme
Yukarıdaki listenin farklı kombinasyonları şeklinde de taze hava üflemesi yapılabilmektedir. Davlumbaz verimini ters yönde etkilememek için verilecek taze havanın belli değerleri geçmemesi önerilmektedir. Birçok üretici farklı değerler sunmakla birlikte, hava perdesi şeklinde üfleme yapılırken taze hava miktarı egzoz havasının %20’sini geçmemesi önerilir. Bu değer, kısa devre için %15 ve tezgah arkasından üfleme için %46’dır [2]. Ön yüzden üfleme için önerilen en yüksek oran % 75’dir.
Davlumbazın egzoz tarafındaki hava hızı 5-7 m/s, taze hava tarafında ise 3-5 m/s. Bu hızlar davlumbazın giriş ve çıkış boğazındaki değerlerdir.